طاهره علیزاده، همسر دکتر غروی با ابراز نگرانی شدید از وضعیت همسرش به «جرس» می‌گوید: « روز چهارشنبه با ایشان ملاقات داشتیم که از نظر جسمی دچار مشکلات بسیاری هستند. دیسک کمر و گردنشان کمترین مشکل جسمی ایشان است و تحلیل پیشرفته اعصاب حسی و حرکتی اندام‌ها، درد مفاصل، مشکلات قلبی و عروقی از دیگر مشکلات نگران کننده آقای غروی است. درخواست کردیم که دکترهای متخصص ایشان یعنی دکتر مغز و اعصاب و دکتر قلب و دکتر پروستات و همچنین دکتر چشم٬ ایشان را ببینند که گفتند باید از این‌ها تاییدیه نسخه ببریم تا در زندان دارو‌ها را طبق تایید پزشک زندان تهیه کنیم. در یک کلام حال جسمانی ایشان به هیچ وجه خوب نیست و نمی‌توانند شرایط زندان را تحمل کنند. این را هم باید تاکید کنم که قبل از دریافت احضاریه٬ آقای غروی تحت عمل جراحی به خاطر مشکلات پروستاتشان قرار گرفته بودند و تمام مدارک پزشکی و همچنین نوشته دکتر پروستات که ذکر کرده بودند آقای غروی به جهت مشکلات جسمانی که دارند به هیچ وجه قادر به تحمل شرایط زندان نیست را ارائه دادیم اما بی‌نتیجه؛ حتی به تازگی دوباره پرونده پزشکی ایشان را ارائه دادم و گفتم که نه تنها ایشان نمی‌توانند با توجه به مشکلات جسمانی کیفر را تحمل کنند بلکه از نظر قانونی یک سوم حکم را گذرانده‌اند و الان باید آزاد شوند.»
وی به محل نگهداری آقای غروی اشاره کرده و ادامه می‌دهد: « ایشان در اندرزگاه شماره ۸ زندان هستند که بسیار شلوغ و بیش از ظرفیت است و تقریبا 850 نفر در آنجا نگهداری می‌شوند و در سالن ایشان حدود 200 نفر هستند که جا بسیار کوچک است؛ حتی ایشان تخت ندارند و روی زمین می‌خوابند. عینکشان هم مفقود شده و هر چه اصرار کردم که عینکی به دستشان برسانم زیرا علاوه بر اینکه چشمان آب آورده، بدون عینک که دو کانونه هم هست خیلی سخت است اما هنوز عینک را نپذیرفته‌اند.»
خانم علیزاده در خصوص علت انتقال دکتر غروی به بند کارگری می‌گوید: « ما خودمان پیگیری کردیم که چرا ایشان را باید به بند کارگری منتقل کنند، حتی در دادگاه رسانه به مسئول آنجا گفتم که حال جسمانی ایشان مساعد نیست و حداقل به بندی منتقل شوند که شرایط نگهداری بهتری دارد و علی رغم اینکه بنا دارم از هیچ مرجعی درخواستی نکنم اما به خاطر وضعیت جسمانی ایشان عاجزانه از آن‌ها خواستم که به بند مناسبی منتقل شوند اما پاسخی نگرفتم و الان هم در برابر تصمیم آن‌ها کاری نمی‌توانم انجام دهم.»
گفتنی است، در پی تأیید حکم ۶ ماه حبس دکتر سید علی اصغر غروی به جهت نوشتن مقاله‌ای تحت عنوان «امام پیشوای سیاسی یا الگوی ایمانی» در روزنامه بهار مورخ اول آبانماه ۱۳۹۲، و بازداشت موقت به مدت ۶۳ روز، وی پس از احضار به دایره‌ی اجراء احکام دادگاه فرهنگ و رسانه، روز یکشنبه ۲۳ شهریور ماه برای گذراندن باقیماندۀ محکومیت خود راهی زندان شد.
همسر دکتر غروی می‌افزاید: « با وجود اینکه دفاعیات آقای غروی و وکیل‌شان در دادگاه بسیار خوب بود اما تصمیم گرفته شده بود. حتی دو ماهی که آقای غروی در زندان بودند و روزنامه‌های کیهان و اطلاعات در اختیارشان بود مطالبی را بیرون کشیده بودند که در صحت نظرات ایشان گفته بودند و مقاله آقای غروی توهینی به حضرت علی نبوده است اما خب، این حکم صادر شد. ما اصلا انتظار نداشتیم که چنین حکمی بدهند و بخواهند این حکم را به اجرا بگذارند اما آقای غروی و دوستانشان خود را ملزم به اجرای قانون (هرچند حکم ناعادلانه) می‌دانند و خود را معرفی کردند. زمانی هم که به اجرای احکام رفتیم مسئول آنجا از ایشان پرسیدند که شما مطمئن هستید که می‌توانید زندان بروید و ایشان هم تاکید کردند که در سن ۷۳ از بیماریهای بسیاری رنج می‌برند و مطمئن هستند که نمی‌توانند زندان بروند و مدارک پزشکی همراهشان است و باید دوران نقاهت بعد از عمل جراحی را بگذراند اما با تمام این اوصاف ایشان را اعزام کردند.»
وی با ابراز تاسف از نحوه اعزام همسرش به زندان خاطرنشان می‌کند: «نحوه اعزام هم با توجه به شخصیت ایشان که یک نویسنده هستند و اتهامشان هم نوشتن مقاله در دفاع از حق امیرالمونین بوده٬ بسیار ناراحت کننده بود. متاسفانه قصد دستبند زدن به ایشان را داشتند که بسیار خارج از انتظار ما بود و با وجودی که من در مقابل چنین شرایطی مقاوم هستم آن لحظه تمام وجودم شروع به لرزیدن کرد و با تعجب پرسیدم می‌خواهید دستبند به دست آقای غروی بزنید؟! مسئول اجرای احکام گفتند قانون است و آقای غروی هم اعتراض کردند که مگر دزد و قاتل و یا قاچاقچی هستند؛ در نهایت مسأله به دفتر اصلی حفاظت کشیده شد و سرهنگ مسؤول با مشاهده حال جسمی دکتر غروی که به سختی حتی قدم برمی‌داشت دستور داد که ایشان با دو مأمور (بجای یک مأمور) و بدون دست بند منتقل شوند. خلاصه به همراه دو مأمور از دادسرای فرهنگ و رسانه تا کلانتری بازار به سختی مسیر را طی کردند و در آنجا به ما اعلام شد که زمان انتقال زندانیان به اوین، ساعت ۴ بعد از ظهر است و آقای غروی باید تا آن زمان در بازداشتگاه کلانتری اقامت داشته باشد. اصرار کردم ایشان مشکلات جسمانی دارند و تازه عمل کرده‌اند اما تاثیری نداشت. بازداشتگاه هم پله‌های زیادی داشت و پسر آقای غروی گفتند که ایشان نمی‌توانند این پله‌ها را پایین بروند که آن مسئول هم جواب دادند می‌خواهید کولش کنم؟ خودت کولش کن ببر پایین. خلاصه وضعیت بسیار تاسف آوری بود و من هم بخاطر این برخورد‌ها و حال جسمانی آقای غروی حالم مناسب نبود و در نهایت ایشان به زیرزمین کلانتری انتقال یافتند و فردای آن روز متوجه شدیم که ایشان را به اوین منتقل کرده‌اند. همان روز قبل پسرم به مسئول آنجا گفت هر چقدر هزینه‌اش می‌شود بگویید ما بدهیم و پدرم را با ماشین شخصی ببرید زیرا با ون کمرشان دوباره لطمه می‌بیند اما باز توجهی نشد و بعد از انتقال با ماشین ون پلیس که با سرعت هم می‌رفته کمرشان بسیار آسیب دید و در آنجا هم مدت سه روز در قرنطینه نگهداری شده‌اند...»
همسر دکتر غروی در ادامه توضیح می‌دهد: « جدای نگرانی از وضعیت آقای غروی از وضعیت موجود بسیار ناراحت هستم که در جمهوری اسلامی هیچکس نباید بابت عقیده‌اش مجازات شود اما این چنین مجازات‌هایی آنهم برای یک نویسنده مقالات مذهبی صورت می‌گیرد که بسیار دور از شان است و این اعمال و برخورد‌ها جمهوری اسلامی را خدشه دار می‌کنند. امیدوارم مسئولین بخاطر حفظ و صیانت از دین و قرآن این رفتار‌ها را ادامه ندهند. این رفتار‌ها سبب رواج بی‌اعتمادی در جامعه می‌شود. الان تمام وقت ما صرف این شده که به جوان‌هایی که می‌گویند دینی که شما می‌گویید این است و ما توضیح دهیم که این برخورد‌ها مربوط به دین اسلام نیست. این بی‌اعتمادی نسبت به دین و دینداری که الان بوجود آمده بسیار وحشتناک است. دغدغه خود آقای غروی هم همین بود و شبی نبود که وقتی برای نماز شب بلند می‌شدند با گریه و ناله از خدا به خاطر این رفتار‌ها عذر نخواهند و بسیار ناراحت بودند و به جوان‌ها می‌گفتند که دین واقعی به هیچ وجه اینگونه خشن نیست و سعی می‌کردند دین واقعی را به آن‌ها معرفی کنند؛ اما خب، صدای ما جز به سلول‌های زندان به جایی نرسید.»
همسر این عضو شورای نهضت آزادی ایران در پایان بیان می‌کند: «خوشبختانه ایشان با وجود تمام مشکلات از نظر روحی در وضعیت مناسبی هستند و آنهم به این دلیل است که به جهت اعتقاداتشان در هر جایی که باشند خود را با محیط سازگار می‌دهند اما در هر حال محیط زندان است و شرایط سخت خود را دارد.»
دکترعلی رشیدی، بنیانگذار و رییس انجمن اقتصاددانان ایران و عضو هیئت رهبری جبهه ملی ایران، نیز که دو هفته پیش در آستانه هشتاد سالگی برای گذراندن حکم دو سال حبس تعزیری به زندان اوین منتقل شد در شرایط بسیار خطرناکی بسر می‌برد.
همسر دکتر علی رشیدی در این زمینه می‌گوید: « ایشان با توجه به سن بالا و مشکلات جسمانی که دارند محیط زندان اصلا برایشان مناسب نیست و حتی خطرناک است. ایشان در سن هشتاد سالگی هستند و قادر به تحمل شرایط زندان نیستند و باید تحت مراقبت باشند در حالیکه شرایط زندان بسیار سخت است و فکر نمی‌کنم ایشان تاب و توان تحمل آن شرایط را داشته باشند و از این جهت بسیار برای ایشان نگران هستم.»
جبهه ملی ایران در سال ۹۰ با انتشار بیانیه‌ای به تحلیل درباره اوضاع اقتصادی، اجتماعی و سیاسی ایران پرداخت. این بیانیه با آمار و ارقام اقتصادی، مسئولیت ناهنجاری‌های اقتصادی و اجتماعی موجود را متوجه اداره‌کنندگان کشور می‌کرد. پس از صدور این بیانیه در آبان ماه همان سال دکتر رشیدی به اتهام نوشتن این بیانیه بازداشت شد و مدت ۱۱۴ روز را در زندان به سر برد. پس از آن در روز ۲۰ خرداد ماه ۱۳۹۱ ٬شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی، علی رشیدی را به ۲ سال زندان و پنج سال محرومیت از حقوق اجتماعی (هرگونه فعالیت علمی، سیاسی و رسانه‌ای) محکوم کرد.
دکتر علی رشیدی استاد دانشگاه، کار‌شناس اقتصاد ایران و رئیس انجمن اقتصاددانان ایران است. وی همچنین عضویت در موسس انجمن اقتصاددانان ایران، کنفدراسیون صنعت، جمعیت تولیدگران ایران؛ مشاور اقتصادی انجمن مدیران صنایع؛ و معاونت پیشین اقتصادی بانک مرکزی و عضویت شورای رهبری جبهه ملی ایران را در کارنامه فعالیت‌های خود دارد.
