اما نه تنها از سوی علماء و فقهاء و عامۀ مردم با ایشان همفکری و همکاری صورت نگرفت، که سیل تکفیر و تفسیق و فحش و استهزاء و تهمت و افتراء به سویشان روانه شد، و به این نیز بسنده نکرده و خانه نشینی و زندانهای متعدد را برایشان رقم زدند. نه در سخنانشان اندیشیدند و نه در نوشته‌ها و کتابهایشان تأمل نمودند!
به عنوان نمونه پیرامون موضوع شفاعت، که آقای حسن رحیم پور ازغدی در این سخنرانی خود بدان پرداخته، علامه غروی در بخشی از کتاب چندگفتار چنین می‌نویسد:
«شفع در لغت، به معنای «جفت» است، و «شفاعت» به معنای «الحاق و انضمام سنخ به سنخ و میانجیگری برای عفو از مؤاخذه است». ولی در بین عوام مردم، به این معنی است که انسان هر گناهی کرده باشد، با سلام کردن و زیارت قبور ائمه هدی علیهم السلام و گریستن و عزاداری برای آنها، شفاعت آنها را حاصل و گناهانش بخشیده می‌شود. نتیجۀ چنین عقیده‌یی آن است که مردم در ارتکاب معصیت جرأت یافته با اطمینان به شفاعت، بی‌پروا به معاصی روی می‌آورند، و بدون هیچ خوفی از مؤاخذه الهی، مرتکب انواع گناهان و جرائم می‌گردند.»
«نتیجه آنکه مسلمین از قرآن و حدیث و هدایت خدا و رسول بهرۀ کافی نبرده و مربی به تربیت الهی نشده‌اند! و سبب عمده، همین اخبار نادرست است که مردم را از اهتمام به احکام، به منظور وصول به کمال اخلاق و حصول مرتبۀ خلیفة اللهی بازداشته و معاصی کبیره را در نظر آنها حقیر و ناچیز ساخته، و آنان را به خسران و زیان مطلق سوق داده، به طوری که کثیری از اخلاق و افعالشان، از پیروان سائر مذاهب فاسدتر و مخرب تر و تباه تر است!! همین اخبار است که اختیار بهشت و دوزخ را به پیشوایان هدایت می‌سپارد، و آنها هم هر کس را که ادعاء دوستی با آنها بنماید، هر چند هزارها معصیت کرده باشد، شفاعت نموده تا به بهشت رود، و هیچ مؤاخذه و عقابی هم در برابر سیئات ندارد! چنین اعتقادی در میان مردم، آیا از ابعاد و انذار بر معاصی که در قرآن مذکور است، دیگر اثری باقی می‌گزارد؟! و آیا این روش در حکم ناسخ دین اسلام و قرآن نیست؟»[1]
دکتر غروی نیز در یکی از جلسات سخنرانی خود چنین می‌گوید:
«عوام شيعه البته نه علماء آنها براي گريز از عمل به قرآن و احكام قرآن «شفاعت» را در خارج از چهارچوب معناي حقيقيش پذيرفته و به آن معتقد است، يعني عامۀ مردم و برخي از فقهاء در اين زمينه به مفهوم رايج «شفاعت» اعتقاد دارند. در هر حال عامۀ مردم، يا براي فرار از سختي عمل به احكام قرآن، يا براي اينكه هم مي‌خواسته‌اند مؤمن و مسلم باشند و هم هر كاري كه دلشان مي‌خواهد انجام بدهند، متوسل به شفاعت به مفهوم رايج آن شدند، يعني اين اعتقاد شايع شده که وقتي به زبان بگوييم: دوست‌دار پيامبر اسلام و ائمه معصومين صلوات الله عليهم هستيم، اين دوست داشتن زباني موجب نجات و رستگاري ما مي‌شود. متن قرآن و برداشت حكماء مسلمان از آن، خلاف اين را مي‌گويد. يعني قرآن و حكماء مسلمان مي‌گويند: انسان با عمل خودش در قيامت موأخذه مي‌شود نه با زبانش. يعني اگر زباني بگويد من فلاني را دوست دارم، ولي عملاًَ با او دشمني كند، در واقع دشمن آن شخص است و اين خيلي روشن است و همه عقول بشر هم آن را مي‌پذيرند.»
اکنون که نه سال از درگذشت علامۀ غروی می‌گذرد و دکتر غروی هم به دنبال دست یافتن به همان اهداف بیداری ملت و وحدت امت اسلامی، در زندان اوین است، فحوای کلامشان در مسألۀ شفاعت، به نقل از شهیدآیت الله مرتضی مطهری، و از زبان آقای رحیم پور ازغدی در میان همان فقهاء و علماء که مدیران پژوهش و تبلیغ کشوری سازمان تبلیغات اسلامی هستند، جاری می‌گردد که:
«آقای مطهری می‌گوید؛ مردم شیعه جزء قالتاق‌ترین مردمهای دنیا هستند! این تعابیر آقای مطهری است! می‌گوید؛ مردم ما، دروغ می‌گویند، ربا می‌خورند، گران می‌فروشند، کلاه هم دیگر را بر می‌دارند...، در عین حال مدعی‌ترین مردم هستند... این جمله را غیر از مطهری کسی جرأت ندارد بگوید! من که واقعاً هنوز هم جرأت ندارم بگویم! می‌گوید اینکه یکی از قالتاق‌ترین مردم، مدعی‌ترین مردمند، که فکر می‌کنند در کنار انبیاء از همین الآن در بهشت هستند و راجع به بقیه اظهار نظر می‌کنند! او می‌گوید این یکی از بیماری‌های مردم شیعه است و منشأش منبرهای ماست! ما یک دین و تشیع دیگری را به مردم آموزش داده ایم! می‌گوید: این یک وسوسۀ شیطانی است، ما اینها را از خدا دور کرده‌ایم! یاددادیم شما لازم نیست به اوامر الهی خیلی عمل کنید، اسمت که شیعه است کافی است، طوری دین را معرفی کردیم که مردم به این دل خوش کردند که ناممان بین نام دوستان علی بن ابی طالب و اهل بیت است ... بعد می‌گوید که شما خودتان غافلید؟! یا فکر می‌کنید که خدا را می توانید اغفال کنید؟! روزی چشم باز خواهید کرد که طبق وعده الهی غرق در عذاب الهی خواهید بود ولو اسم‌تان شیعۀ علی بن ابی طالب باشد.»
در عصری که دستورات دین یکی پس از دیگری از میان رفته و کفر و فسق و ظلم و شقاوت جای آنها را گرفته است و به دنبال آن فقر و ذلت و پریشانی و هزارها مفسده مادی ملت را احاطه نموده، و جوانان فوج فوج از دین اسلام خارج می‌شوند، اصلاح عقاید دینی و مذهبی مردم خصوصاً در باب شفاعت می‌تواند گامی مؤثر جهت رشد اخلاق عملی آنان باشد.
فیلم بخشی از سخنرانی را آقای حسین رحیم پور ازغدی را می توانید در اینجا مشاهده نمایید و
متن کامل سخنرانی وی را در اینجا بخوانید.
[1] - چند گفتار، تألیف سید محمد جواد موسوی غروی، فایل پی دی اف، صفحۀ 269
