در این مجموعه پیرامون مفهوم صراط و سبیل در قرآن سخن میگوییم. «صراط» در لغت، متفاوت از «سبیل» و«طریق» است، و هریک مفهوم خاص خود را دارد. بحث را با توضیح مفاهیم «صراط» شروع میکنیم و همه را به آیات قرآن ارجاع میدهیم. «طریق» کلاً به معنای هر راهی است. اما «صراط» بیشتر مفهوم معنوی دارد تا مادی، و باید حتماً منتهی به یک مقصد معنادار بشود، یعنی مبدأ و مقصد دارد.
در 38 آیه از قرآن کریم کلمه «صراط» آمده است. در سه آیه «صراطی» است که «مستقیم» بعد از آن نیست. دریک آیه «صراط جحیم» است. یعنی راهی که منتهی میشود به جهنم. و در 5 آیه «صراط» از آنِ خدا است، میگوید: «هَـٰذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ» صراط من، این راه من است. پس «صراط» را در مفهوم معنوی به کار برده است. خداوند راهی را نشان نمیدهد که روی زمین باشد، یا روی آسمان. بلکه میگوید: این راه من، مستقیم است پس از آن تبعیت کنید. این راه معنوی است و پیمودن آن هم به ابزار و وسایلی است که خداوند در اختیار انسان گذاشته، با پا نیست، با دست هم نیست. اما با اندیشه، تعقل، تفکر و عمل به احکام الهی است، که همه معنوی است ولی تماماً با این جسم انسان انجام میشود. یعنی همۀ اینها معنا است اما به ابزار ماده انجام میشود. شما با چشم، آیات قرآن را میخوانید، اما با عقل تدبر میکنید. و آن اخلاقی را که از تلاوت آیات کسب میکنید، با چشم و زبان صورت میگیرد...
در این مجموعه پیرامون مفهوم صراط و سبیل در قرآن سخن میگوییم. «صراط» در لغت، متفاوت از «سبیل» و«طریق» است، و هریک مفهوم خاص خود را دارد. بحث را با توضیح مفاهیم «صراط» شروع میکنیم و همه را به آیات قرآن ارجاع میدهیم. «طریق» کلاً به معنای هر راهی است. اما «صراط» بیشتر مفهوم معنوی دارد تا مادی، و باید حتماً منتهی به یک مقصد معنادار بشود، یعنی مبدأ و مقصد دارد.
در 38 آیه از قرآن کریم کلمه «صراط» آمده است. در سه آیه «صراطی» است که «مستقیم» بعد از آن نیست. دریک آیه «صراط جحیم» است. یعنی راهی که منتهی میشود به جهنم. و در 5 آیه «صراط» از آنِ خدا است، میگوید: «هَـٰذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ» صراط من، این راه من است. پس «صراط» را در مفهوم معنوی به کار برده است. خداوند راهی را نشان نمیدهد که روی زمین باشد، یا روی آسمان. بلکه میگوید: این راه من، مستقیم است پس از آن تبعیت کنید. این راه معنوی است و پیمودن آن هم به ابزار و وسایلی است که خداوند در اختیار انسان گذاشته، با پا نیست، با دست هم نیست. اما با اندیشه، تعقل، تفکر و عمل به احکام الهی است، که همه معنوی است ولی تماماً با این جسم انسان انجام میشود. یعنی همۀ اینها معنا است اما به ابزار ماده انجام میشود. شما با چشم، آیات قرآن را میخوانید، اما با عقل تدبر میکنید. و آن اخلاقی را که از تلاوت آیات کسب میکنید، با چشم و زبان صورت میگیرد...