اين کتاب، منظري است نو در فهم عقلي و استدلالي قرآن. در فصل اول کتاب که «نماي گفتار» نام گرفته است، صنايع لفظي و زباني تبيين گشته و نشان داده شده است که درک متن بدون توجه به لطائف زباني ممکن نيست واگر ظاهر گفتار را بدون توجه به حقيقت و مجاز، تشبيه و استعاره، تمثيل، کنايه و... معيار قرار دهيم مراد گوينده براي ما آشکار نخواهد شد. در فصل دوم که «روح گفتار» نام گرفته، نشان داده شده است که آن صنايع لفظي و زباني چگونه به تبيين معناي متن کمک مينمايد. مباحثي هم چون: «گفتار تکويني، عرض تکويني، ايمان ظاهري و لفظي، سجود، تسبيح» و نظاير آن در اين فصل تبيين شده است. آيات خلقت آدم در قرآن نيز مورد بحث و تدقيق واقع شده است.